این روز ها روز شما فقط سالی یک بار بر تقویم هجری است!

حاجی باور کن حسین به بچه اش نرسید…

محمد به سفره ی عقدش نرسید…

رضا عروسی دخترش را ندید…

حاجی باور کن…

اجازه هست… چقدر حرف دلم را به جاده ها بزنم

اجازه هست کمی حرف با شما بزنم؟!

دلم قرار ندارد خودت که می دانی

چقدر مانده همین طور دست و پا بزنم؟!

ببین به جان عزیزت قسم کم آوردم

بعید نیست که همین روزها جا بزنم

اگر دروغ نگویم فقط کمی مانده

رکورد مردم نامرد کوفه را بزنم

خدا کند که بیایی وگرنه

از سمت کدام پنجره باید تو را صدا بزنم

به بازگشت من آقا دگر امیدی نیست

مگر سری رو به کربلا بزنم!

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت آنجاست که با چشمانی خیس رو به آسمان میکنی و میگویی خدایا تنها تو را دارم تنهایم مگذار

سلام برای آمدنت دعا میکنم

شاید شکستن بغض گره قلبم را باز کند

بهانه نمی گیریم

دلم برای آمدنت تنگ شده است

غصه نمیخورم

خسته نمی شوم

فاصله ها دور می شود

دل سیاه می شود

اگر دستم را رد کنی!

بغض میکنم

نمی روم

یتیم نوازی می کنی؟

نگاه میکنی زمین خورده ام

شکسته ام مرا یادی نمی کنی؟

همین حوالی

قم

جمکران

حضرت معصوم(س)

دعایی برای ما نمی کنی؟

خسران زدۀ جاده انتظارم

شِفاء

عنایتی نمی کنی؟

خسته شوم

گناه آلود شوم

مجال، توبه ای

فرصتی می دهی؟

دوباره میایم

می ایستم

پای انتظار تو

آقا جان

 چادر مشکی من یادگار مادرم زهراست … این تکه پارچه ی مشکی، از هر جنسی که باشد حـــُرمــت دارد….

حضرت علی(ع) فرمودند: بر شما باد بر پوشیدن لباس ضخیم؛ چرا که هرکس لباسش نازک باشد، دینش نازک است.