افسوس که عمرى پى اغیار دویدیم

از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم

سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم

جز حسرت و اندوه متاعى نخریدیم

بس سعى نمودیم که ببینیم رخ دوست

جانهابه لب آمد رخ دلدار ندیدیم

ما تشنه لب اندر لب دریا متحیر

آبى بجز از خون دل خود نچشیدم

اى بسته به زنجیر تو دلهاى محبان

رحمى که در این باره بسی رنج کشیدیم

رخسار تو در پرده نهانست و عیانست

بر هر چه نظر کردیم رخسار تو دیدیم

چندانکه بیاد تو شب و روز نشستیم

از شام فراقت چو سحرگه ندمیدیم

تا رشته طاعت‏ به تو پیوسته نمودیم

هر رشته که برغیر تو بستیم بریدیم

شاها به تولاى تو در مهد غنودیم

بر یاد لب لعل تو ما شیر مکیدیم

اى حجت‏ حق پرده ز رخسار بر افکن

کز هجر تو ما پیرهن صبر دریدیم

ما چشم براهیم به هر شام سحرگه

در راه تو از غیر خیال تو رهیدیم

اى دست‏خدا دست‏ برآور که ز دشمن

بس ظلم بدیدیم و بسى طعنه شنیدیم

شمشیر کجت راست کند قامت دین را

هم قامت ما را که زهجر تو خمیدیم

شاها ز فقیران درت روى مگردان

بر درگهت افتاده بصد گونه امیدیم.

دیوارهای دنیا بلند است . گاهی دلم را پرت می کنم آن طرف دیوار…مثل بچه بازیگوشی که توپ کوچکش را از سر شیطنت به خانه ی همسایه میاندازد. به امید آن که شاید در آن خانه باز شود… گاهی دلم را پرت میکنم آنطرف دیوار..آنطرف حیاط خانه خداست. آن وقت هی در می زنم.. در می زنم..! فریـــاد میزنم :دلم افتاده توی حیاط شما ،می شود دلم را پس بدهید؟ کسی جوابم را نمی دهد..! کسی در را برایم باز نمی کند..! اما همیشه دستی دلم را می اندازد این طرف دیوار !همین … من این بازی را دوست دارم… آنقــــــدر دلم را پرت میکنم ؛آنقـــــــدر دلم را پرت میکنم تا خسته شوند! تا دیگر دلم را پس ندهند… تا آن در را باز کنند و بگویند : بیا خودت دلت را بردار … سایت نقطه سرخط

زائر کرب و بلا ! گفت : خداحافظ… و دید… دل من پشت سرش کاسه آبی شد و ریخت…

ندارم چیز قابل دار عرضه برای روز حشر

فقط در دل محبت بر حسین و بر حسن دارم

الهی از تنم چیزی نمانده تا کفن گردد

خجالت می کشم اگر محشر باکفن باشم

اینکه امسال دلم جامانده ….شاید خیلی دلیل داشته باشد! ولی…. من هیچ کدام را قبول ندارم آقا! من به یک دلیل خودم را لایق میدانستم برای زیارت اربعین…؛دیوانه ی کوی تو بودن! و شما شاید به هزار دلیل امضا نکردی بیایم پابوسی تان…؛بیهوده مزن لاف تو ای مدعی عشق!