ساعت دو شب است که با چشمِ بی رمق
چیزی نشسته ام بنویسم بر این ورق

چیزی که سال هاست تو آن را نگفته ای
جز با زبان شاخه گُل و جلدِ زرورق

هر وقت حرف می زدی و سرخ می شدی
هر وقت می نشست به پیشانی اَت عرق

من با زبانِ شاعری ام حرف می زنم
با این ردیف و قافیه های اَجَق وَجَق

این بار از زبان غزل کاش بشنوی
دیگر دلم به این همه غم نیست مستحق

من رفتنی شده؛ تو زبان باز کرده ای
آن هم فقط همین که: برو در پناه حق…

#نجمه_زارع

یا صاحب الزمان…
این دوشنبه هم مثل تمام دوشنبه ها چیزی ندارم جز شرمندگی
تقصیر ماست غیبت طولانی شما
بغض گلوگرفته پنهانی شما
بر شوره زار معصیتم گریه میکنی
جانم فدای دیده ی بارانی شما
پرونده ام برای شما دردسر شده
وضع بدم دلیل پریشانی شما
ای وای من که قلب شما را شکسته ام
آقا چه شد تبسم رحمانی شما
ای یوسف مدینه مرا هم حلال کن
عفو و گذشت سنت کنعانی شما!
آیا حقیقت است که اصلا شبیه نیست
رفتار ما به رسم مسلمانی شما⁉️
?اللهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفرج ☀️

ادامه »

خدای من نمیدانم گاهی کجای دنیا گم ات میکنم در هیاهوی بازار … در خستگی هنگام نماز ! در وسوسه های نفس ام… نمیدانم…. اما ، گاهی تو را گم میکنم مثل کودکی که در بازار دستان مهربان مادرش را رها کرده به تماشای عروسکی مشغول است…! بعد میبیند مادرش نیست و هیچ عروسکی او را خوشحال نمیکند…! به کودکی ام بنگر… هرچند خودم تو را گم میکنم اما ….تو پیدایم کن…..  مهم نیست در این کره خاکی چقدر تنها باشیم و چقدر حرفهایمان برای دیگران غیرقابل فهم باشد و وقت انسانها برایمان کم… شکر که خدا هست، چون او جبران تمام دلتنگی ها و مرهم تمام زخمهاست… هر وقت دلت خواست، مهمانش کن در بهترین جایی که او می پسندد، در قلبت … ️ و به دستان خالی ات نگاه نکن تو فقط خانه ی دلت را برایش نگهدار اسباب پذیرایی با اوست…

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت آنجاست که با چشمانی خیس رو به آسمان میکنی و میگویی خدایا تنها تو را دارم تنهایم مگذار

سلام برای آمدنت دعا میکنم

شاید شکستن بغض گره قلبم را باز کند

بهانه نمی گیریم

دلم برای آمدنت تنگ شده است

غصه نمیخورم

خسته نمی شوم

فاصله ها دور می شود

دل سیاه می شود

اگر دستم را رد کنی!

بغض میکنم

نمی روم

یتیم نوازی می کنی؟

نگاه میکنی زمین خورده ام

شکسته ام مرا یادی نمی کنی؟

همین حوالی

قم

جمکران

حضرت معصوم(س)

دعایی برای ما نمی کنی؟

خسران زدۀ جاده انتظارم

شِفاء

عنایتی نمی کنی؟

خسته شوم

گناه آلود شوم

مجال، توبه ای

فرصتی می دهی؟

دوباره میایم

می ایستم

پای انتظار تو

آقا جان