✍چه طعمی دارد زمانی که کفش‌های زوار حضرت ارباب را تمیز می‌کنی. گویا وجود خودت را صیقل می‌دهی و معنای فتبارک‌الله احسن الخالقین در همین یک گوشه جلوت می‌یابد.
همین حوالی را که نگاه می‌کنی دوست داری در همین یک گوشه بمانی و زمان نگه داشته شود. تو بمانی و تکه‌های ناب عاشقی را نظاره‌گر باشی.
گویا گوشه‌هایی از همان حکومت جهانی را می‌بینی که آرمانی قلمداد می‌شد و هم‌اکنون در حال وقوع است.
چه زیباست این صحنه‌های باشکوه انسانیت و چه زیباست این دوست داشتنی‌هایی که تو را به قافله حضرت ارباب می‌رساند.
گاهی که خسته می‌شوی از نرسیدن‌ها و زنگارهای زمانه، این ناب‌های کم نظیر که جان زمان را الماس نشان می‌کنند خستگی‌ها را به زانو در می‌آورند.
البته که جانت طاقت نمی‌آورد و رسم ادب را چنین نمی‌پندارد و تو نیز دعوت می‌شوی به نگاهی و دعایی.
نگاهی از جنس همین خواستن‌ها و دعایی به اندازه‌ی آسمان بی‌نهایت.
السلام علیک حضرت ارباب
السلام علیک یابن فاطمه‌الزهرا (سلام‌الله علیه)
✍م.حیدری