پرسش و پاسخ درباره یک روایت عجیب : علت خنده و گریه کودکان !!
پرسش:
آیا روایت زیر درباره «علت خنده و گریه ی کودکان در اثر دیدن یا ندیدن امام معصوم(ع)» معتبر است؟
“مفضل می گوید از امام صادق(ع) پرسیدم چرا کودک گاهی بی دلیل می خندند و بدون اینکه دردی داشته باشد می گرید؟ امام(ع) فرمودند: « ‌ای مفضل! هیچ کودکی نیست مگر آنکه امام (معصوم) را می بیند و با او نجوا می کند از این رو وقتی امام از (چشمِ) او غایب شود ، گریه می کند و هرگاه امام رو به او کند می خندند. ( این رویه ادامه دارد) تا زمانی که (کودک) زبان باز کند که در آن هنگام این در بر او بسته می گردد و مُهر فراموشی بر قلبش زده می شود. (علل الشرایع، صدوق، ج2، ص584)
پاسخ:
این روایت قابل اتکا نیست و نباید به عنوان «حدیث معصوم» ترویج شود زیرا علاوه بر «عدم شهرت» و «اشکالات جدی از نظر سند» با اشکالات یا دستکم ابهامات محتوایی نیز روبه روست. مبنای علمای شیعه اینست که در مسائل عقیدتی صرفا به «قطعیات عقلی»، «مسلّمات قرآنی» و «احادیث معتبر» تکیه شود و از اعتماد به «روایات مشکوک» که با «سند ضعیف» نقل می شوند و «قرینه ای بر صحت محتوایشان نداریم» خودداری گردد.
اشکالات روایت مورد بحث به این شرح است:
عدم شهرت:
این روایت ، مشهور و مورد تأیید علمای شیعه نبوده از این رو … بقیه را در لینک زیر ?مطالعه فرمایید.
http://arabi-maleki.blogfa.com/post-453.aspx
کانال بررسی سندیت و اعتبار روایات و احادیثی که در محافل مذهبی و فضای مجازی مطرح میشود:
https://t.me/shenakhtehadis